تاریخ بهترین قاضی است ...

تنهـاتـرین سـردار! مظلـوم‌تـرین نظـام!

آیا برای نظامی که پیشتر به تقلب 11 میلیونی در سال 88 متهم شده بود، دستکاری قریب به 200 یا 300 هزار رأی در انتخابات یازدهم کار دشواری خواهد بود؟!

"گروه سیاسی صراط" - سرانجام زنگ پایان انتخابات یازدهم در 24 خردادماه 92 به صدا درآمد و روسیاهی برای نیّت‌خوان‌ها و شبهه‌پراکن‌هایی ماند که نظام را متمایل به زید و بکر و عمرو جلوه می دادند و امثالهم را از پیش، بعنوان رئیس فرمایشی معرفی می نمودند!

نکته قابل توجه در انتخابات اخیر، پیروزی شکننده و کسب اکثریت خفیف آراء توسط شخص منتخب ملت است که توانست با تنها 0/7 درصد بیش از حدنصاب قانونی 50 درصد، نامش را بعنوان هفتمین رئیس جمهور اسلامی ایران به ثبت رساند.

برتری نامزد پیروز انتخابات یازدهم درحالی صورت گرفت که براساس تحلیل ها و تفاسیر ماخولیایی صورت گرفته از سوی رسانه های ضد انقلاب و معاندین نظام، گزینه مدنظر حاکمیت جمهوری اسلامی شخصی غیر از فرد مذکور محسوب می شد و علی الظاهر نظام جمهوری اسلامی تمایلی به روی کار آمدن وی نداشت.

در چنین شرایطی و بر طبق پیش بینی های صورت پذیرفته توسط این قبیل بنگاه‌های خبرپراکنی، نظام اسلامی می توانست با دستبرد 0/7 درصدی در آراء، انتخابات را به دور دوم کشانده و اهداف مدنظر خویش را پیاده سازی نماید چراکه کاستن حدود 250 هزار رأی، نه حساسیت برانگیز خواهد بود و نه محلی از اعراب و اعتنا خواهد داشت!

در همین ارتباط اولین سوالی که اذهان خطور می کند این است که آیا برای نظامی که پیشتر به تقلب 11 میلیونی در دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری متهم شده بود، دستکاری قریب به 200 یا 300 هزار رأی کار دشواری خواهد بود؟!
به یقین که اعمال اینگونه تغییرات جزئی در نتیجه انتخابات به راحتی آب خوردن خواهد بود اما جابجایی حتی یک رأی هم در قاموس نظام مقدس جمهوری اسلامی جای نخواهد داشت.

جمهوری اسلامی در تمام سی و چند انتخابات برگزار شده در طول سه دهه عمر با برکتش، خیانت در امانت جمهور را جایز ندانسته و با اقتدار تمام از آرای ملت صیانت کرده است؛ همانگونه که رهبری فرزانه انقلاب در نماز جمعه تاریخی 29 تیرماه 88 فرمودند: «جمهوری اسلامی اهل خیانت در آرای مردم نیست.»

چه نیک گفته اند؛ "تاریخ بهترین قاضی است" چراکه تنها گذشت زمان توانست حقانیت و مظلومیت نظام جمهوری اسلامی را در قضایای ناگوار و تهمت‌افکنی‌های ناروای سال 88، به اثبات رساند.

جمهوری اسلامی و ایضاً زعامت معظم آن، اگرچه مورد تهمت‌های پرشماری واقع شد، اگرچه فرصت‌ها و ظرفیت‌های متعددی را از دست داد، اگرچه تحت فشار قرار گرفت و اگرچه هزینه‌های گزافی را پرداخت نمود؛ اما با تأسی از آیه شریفه «و استعینوا بالصبر و الصلاه»، صبر پیشه کرد و زمان را قاضی قرار داد تا مُحق بودنش را به منصه رساند.

بحمدالله زمان گذشت و سرافکندگی برای کسانی ماند که "قانون‌شکنی کردند" و "فتنه به راه انداختند" و "نامه بی سلام و والسلام مرقوم داشتند" و "بیانیه‌های تهدیدآمیز صادر نمودند" و "آقاسلطان را پیراهن عثمان کردند" و "خواهان بازپس‌گیری آرای‌شان بودند" و شرم را خوردند و حیا را قی کردند!

اینجاست که مکر و نیرنگ "باطل السحر بافته‌های خناسان" به خودشان باز می گردد و سره از ناسره و حق از باطل تمیز داده می شود و روسیاهی برای زغال فروشان باقی می ماند!

جلسه کانون1392خرداد

جلسه اعضاء کانون  

خرداد ماه 1392 

موضوع:انتخابات،برنامه ها و اخلاق در کانون 

  

در ابتدا جلسه  

برادر صادق تمهیدی مدیر کانون به تشریح وجود و ماهیت عملکرد کانون در ایجاد بستر حماسه سیاسی و روشنگری انتخابات پرداخت و فضای سیاسی انتخابات را تشریح کرد 

اعضا در مرحله دوم جلسه به ایراد سئوال های خود پرداختند که به وسیله حاج آقای دولت پور به سئوال ها جواب داده شد.

 

 

جلسه کانون

مروری بر خاطرات 

جلسه اعضاء کانون فرهنگی و هنری  

ستارگان ولایت اسفند ماه   1390 

 

کاریکاتور

کاریکاتور/همه علیه احمدی نژاد...

آیا مستأجرین هم تحریم هستند؟!

این روزها از گوشه و کنار و به ویژه از مسئولان می شنویم که « همه چی آرومه ! » و مدام از مدیریت ها ، برنامه ریزی ها و بازرسی های دقیق صحبت می کنند و آن چنان با قاطعیت بر مواضع خود تکیه و تأکید می کنند که انسان حس می کند دیگر اتفاقی نخواهد افتاد و واقعاً « همه چی آرومه ! » . امّا گویا مسؤولین در میان مردم زندگی نمی کنند تا بدانند چه بر این مردمِ به قول خودِ مسؤولان « آگاه و دشمن شناس » می گذرد . گویا قرار است تمام بار سنگین اقتصاد کشور را این مردم به دوش بکشند . از گرانی مواد غذایی ، پوشاک ، مسکن ، خودرو و هزاران مورد دیگر که با کلی اغماض پذیرفتیم که در تحریم هستیم و چشم بر کوتاهی مسؤولان پوشیدیم بگذریم ، آیا مستأجرین هم تحریم هستند ؟ آیا مالکین عزیز که از خودِ همین مردم هستند نمی خواهند در این شرایط ، هوای « بنی آدم » را داشته باشند و آنها را « اعضای یکدیگر » بدانند ؟ البتّه در دنیای مدرن امروز که همه و همه به دنبال منافع دنیوی خود بوده و سود شخصی را بر هر امر دیگری ترجیح می دهند ، انتظاری از مالکین و موجرین نیست که قدری منصفانه با خلق الله رفتار کنند . لذا این امر وظیفه ی مسؤولین را بیش از پیش سنگین می کند ، چرا که هیچ توجیهی از آن ها قابل قبول نیست و انتظار می رود با قدری – فقط قدری – درایت و مدیریت به داد این مردمِ « آگاه و دشمن شناس » و البتّه « مستأجر » برسند .

در این باره بد نیست به سخنان پیشوایمان علی ( ع ) که خود را شیعه و پیرو او می دانیم توجه کنیم ، در آموزه های علی ( ع ) به اقسام حقوق پرداخته شده است ، از جمله حقوق الله ، حقوق خود ، حقوق مردمان ، حقوق زمامداران ، حقوق مخالفان ، حقوق اقلیت های دینی ، حقوق کار ، حقوق حیوانات و ... که در ادامه برای تأکید بیشتر بر وظایف مسؤولین و زمامداران ، توجّه شما را به سخنی از امام علی ( ع ) جلب می کنیم : « از جمله ی حقوق شما بر منِ زمامدار این است که خیرخواهی را از شما دریغ ندارم ، درآمدهایتان را فراوان سازم و شما را تعلیم دهم تا نادان نمانید و آداب آموزم تا بدانید . ( نهج ابلاغه ، حکمت 425 ) » و در جای دیگری از نهج البلاغه ، ایشان در مورد « پیامدهای مثبت پایبندی به حقوق دیگران » و « پیامدهای منفی زایل کردن حقوق دیگران » می فرمایند : « پس چون مردم حقوق زمامدار را بگزارند و زمامدار حق مردم را به جا آورد ، حق ، میان آن ها ارزشمند ، راه های دین پدیدار ، نشانه های عدالت بر جا ، و سنت ، چنان که باید اجرا می شود . پس کارِ زمانه به سامان می رسد و روزگار اصلاح می گردد و به پایداری و برقرار ماندن دولت امید می رود و دشمنان ( از نابودی و سقوط چنین اجتماعی ) نا امید می گردند . ( نهج البلاغه ، خطبه ی 216 ) » « ... و اگر مردم بر زمامدار چیره شوند و یا زمامدار بر مردم ستم کند ، اختلاف کلمه پدیدار گردد ، نشانه های ستم آشکار و تباهی در دین بسیار شود ، راه های روشن سنت را رها نموده و از روی هوی و هوس کار کنند ، احکام فروگذار شود ، بیماری های روحی و روانی رو به فزونی گذارد . بیمی نکنند که حقّی بزرگ فرونهاده و یا باطلی سترگ انجام شود . آن گاه نیکان ، خوار و بدکاران ، ارجمند شوند و تاوانِ فراوان بر گردن بندگان از جانب پروردگار باشد . ( نهج البلاغه ، خطبه ی 216 ) »

جُهّال در تنعُّم و اربابِ فضل را    *    با صد هزار غصّه یکی نان نمی رسد

دانا بمانده در غم و تدبیرِ روزی اش   *   یک ذرّه غم به خاطرِ نادان نمی رسد

جاهل به مسند اندر و عالِم برونِ در   *   جوید کلید و راه به دربان نمی رسد

این کارها به حکمتِ یزدان مقدّر است   *   کس در رموز حکمت یزدان نمی رسد

مردمِ ما در حدّ توان خود و تا جایی که می توانند حقوق زمامداران را رعایت می کنند و پیوسته با آگاهی و بصیرتی مثال زدنی در راهپیمایی و انتخابات شرکت می کنند و مانند کوه در برابر دشمنان ، از کشورِ اسلامی و آرمان های انقلابِ خود حمایت می کنند ، امّا آیا مسؤولان نیز قدر این مردمِ بصیر و آگاه را می دانند ؟ آیا حقوق آن ها را رعایت می کنند ؟ باشد که این طور باشد . ان شاء الله

بهنام فریدونی ، علیرضا فریدونی