تاریخ بهترین قاضی است ...

تنهـاتـرین سـردار! مظلـوم‌تـرین نظـام!

آیا برای نظامی که پیشتر به تقلب 11 میلیونی در سال 88 متهم شده بود، دستکاری قریب به 200 یا 300 هزار رأی در انتخابات یازدهم کار دشواری خواهد بود؟!

"گروه سیاسی صراط" - سرانجام زنگ پایان انتخابات یازدهم در 24 خردادماه 92 به صدا درآمد و روسیاهی برای نیّت‌خوان‌ها و شبهه‌پراکن‌هایی ماند که نظام را متمایل به زید و بکر و عمرو جلوه می دادند و امثالهم را از پیش، بعنوان رئیس فرمایشی معرفی می نمودند!

نکته قابل توجه در انتخابات اخیر، پیروزی شکننده و کسب اکثریت خفیف آراء توسط شخص منتخب ملت است که توانست با تنها 0/7 درصد بیش از حدنصاب قانونی 50 درصد، نامش را بعنوان هفتمین رئیس جمهور اسلامی ایران به ثبت رساند.

برتری نامزد پیروز انتخابات یازدهم درحالی صورت گرفت که براساس تحلیل ها و تفاسیر ماخولیایی صورت گرفته از سوی رسانه های ضد انقلاب و معاندین نظام، گزینه مدنظر حاکمیت جمهوری اسلامی شخصی غیر از فرد مذکور محسوب می شد و علی الظاهر نظام جمهوری اسلامی تمایلی به روی کار آمدن وی نداشت.

در چنین شرایطی و بر طبق پیش بینی های صورت پذیرفته توسط این قبیل بنگاه‌های خبرپراکنی، نظام اسلامی می توانست با دستبرد 0/7 درصدی در آراء، انتخابات را به دور دوم کشانده و اهداف مدنظر خویش را پیاده سازی نماید چراکه کاستن حدود 250 هزار رأی، نه حساسیت برانگیز خواهد بود و نه محلی از اعراب و اعتنا خواهد داشت!

در همین ارتباط اولین سوالی که اذهان خطور می کند این است که آیا برای نظامی که پیشتر به تقلب 11 میلیونی در دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری متهم شده بود، دستکاری قریب به 200 یا 300 هزار رأی کار دشواری خواهد بود؟!
به یقین که اعمال اینگونه تغییرات جزئی در نتیجه انتخابات به راحتی آب خوردن خواهد بود اما جابجایی حتی یک رأی هم در قاموس نظام مقدس جمهوری اسلامی جای نخواهد داشت.

جمهوری اسلامی در تمام سی و چند انتخابات برگزار شده در طول سه دهه عمر با برکتش، خیانت در امانت جمهور را جایز ندانسته و با اقتدار تمام از آرای ملت صیانت کرده است؛ همانگونه که رهبری فرزانه انقلاب در نماز جمعه تاریخی 29 تیرماه 88 فرمودند: «جمهوری اسلامی اهل خیانت در آرای مردم نیست.»

چه نیک گفته اند؛ "تاریخ بهترین قاضی است" چراکه تنها گذشت زمان توانست حقانیت و مظلومیت نظام جمهوری اسلامی را در قضایای ناگوار و تهمت‌افکنی‌های ناروای سال 88، به اثبات رساند.

جمهوری اسلامی و ایضاً زعامت معظم آن، اگرچه مورد تهمت‌های پرشماری واقع شد، اگرچه فرصت‌ها و ظرفیت‌های متعددی را از دست داد، اگرچه تحت فشار قرار گرفت و اگرچه هزینه‌های گزافی را پرداخت نمود؛ اما با تأسی از آیه شریفه «و استعینوا بالصبر و الصلاه»، صبر پیشه کرد و زمان را قاضی قرار داد تا مُحق بودنش را به منصه رساند.

بحمدالله زمان گذشت و سرافکندگی برای کسانی ماند که "قانون‌شکنی کردند" و "فتنه به راه انداختند" و "نامه بی سلام و والسلام مرقوم داشتند" و "بیانیه‌های تهدیدآمیز صادر نمودند" و "آقاسلطان را پیراهن عثمان کردند" و "خواهان بازپس‌گیری آرای‌شان بودند" و شرم را خوردند و حیا را قی کردند!

اینجاست که مکر و نیرنگ "باطل السحر بافته‌های خناسان" به خودشان باز می گردد و سره از ناسره و حق از باطل تمیز داده می شود و روسیاهی برای زغال فروشان باقی می ماند!